Δείτε την απίστευτη μετάλλαξη των γενεών από το 1990 στο 2000. Με την “ιδιότητα” του παιδιού που γεννήθηκε την δεκαετία του ’90 έχω να σας πω ότι η γενιά μου υπήρξε περισσότερο ανέμελη, αθώα και τυχερή γιατί:
-Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε τα ομαδικά παιχνίδια έξω στις πλατείες και τις αλάνες: κρυφτό, κυνηγητό, κλέφτες κι αστυνόμους, αγαλματάκια ακούνητα.
Bλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh..
Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί…
-Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ-1 JuniorTv, Φρουτοπία και του Κουτιού τα Παραμύθια!
Κάναμε παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε παιδότοπους. Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην τεχνολογία, αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία – χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα…
-Τις πρώτες πορνοταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο βίντεο του μπαμπά.
-Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο και φυσικά μιλάγαμε στο σταθερό μέχρι να εφευρεθούν τα κινητά και να μας έφαγαν τα SMS…
-Παίρναμε κουλούρια, ντόνατς σε σχήμα καρδιάς και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και τρώγαμε φουντούνια, πιτσίνια, πακοτίνια, Τι και Τι, κουκουρούκου, amaretti, choco-bloom και σοκοφρέτες…
Δραχμή
-Τρώγαμε σπιτικό φαγητό… Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, Space και Cuervo.
-Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με τη Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα.
-Είδαμε σε πρώτη μετάδοση: το Εκμέκ Παγωτό, τους Απαράδεκτους, το Ρετιρέ, τις Τρεις Χάριτες, τους Μεν και Δεν.
-Ξέραμε μόνο την Μπαλαρίνα και τον Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G.
-Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχία. Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουμε 20 ευρώ κοιτάζουμε με μισό μάτι.
-Το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι. Το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το παίξουμε μαζί με τους φίλους μας.
-Γράφαμε ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε twitter και Facebook!
-Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο…
-Θυμάστε τους Ευχούληδες;
-Γελάγαμε με το Χάρρυ Κλυν σόου, τους Δέκα Μικρούς Μήτσους, το Κόντρα Πλακέ, τον Τροχό της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, ‘Αλλα Κόλπα.
- Προλάβαμε βραδινά σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1, τους Ghostbusters- Karate Kid – ET
– Home Alone – Γκούνις – Σεξογήινη, Carousel.
– Συντονιζόμασταν τα πρωινά του ΣΚ για το Disney club στο Mega με την Καρολίνα και τον Λυκούργο και στην ΕΡΤ-1 στο “Ας Γνωριστούμε, παίζοντας”.
– Όταν θα μεγαλώναμε, θέλαμε να εκπροσωπήσουμε την πόλη μας στα “Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα”
-Τα αγαπημένα μας παιχνίδια ήταν: μήλα, σχοινάκι, μακριά γαϊδούρα
-Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Beverly Hills 90210 και το Baywatch, καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου.
-Τραγουδήσαμε «Το νού σου κύριε οδηγέ» και χορέψαμε λαμπάντα.
-Πηγαίναμε στα «Ηλεκτρονικά» και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arkanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα…
-Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι…
-Τρώγαμε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσονταν; Ακολουθήσαμε πιστά τη “ξινή” μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ.
-Παίζαμε Μπουκάλα, Θάρρος ή Αλήθεια, Πυθία, πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια!
-Φουσκώναμε με το καλαμάκι τους τελειωμένους χυμούς και πατούσαμε πάνω τους για να σκάσουν εκκωφαντικά, τρομάζοντας τους ανυποψίαστους περαστικούς.
- Παίζαμε με μπουγελόφατσες και την τελευταία μέρα του σχολείου πάντα πηγαίναμε για το μεγάλο μπουγέλο στην κεντρική πλατεία.
-Ντυνόμασταν Νίτζα, Πριγκίπισσα της Νύχτας, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου ή Μπομπ Σφουγγαράκης
.-Ψάχναμε για αυτοκόλλητα στις σοκοφρέτες και τάπες στα γαριδάκια.
-Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες.
-Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot.
-Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους.
-Παίζαμε ακόμα με μπίλιες, με τα ΥΠΕΡΑΤΟΥ καρτελάκια.
-Παίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά.
-Είχαμε τις χλαπάτσες.
-To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive.-Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα ή Τόλμη και Γοητεία.
-Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε.-
Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν.-Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό.
-Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες.
-Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS (και ξερός)
-Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα.
-Το πρώτο μας φιλί δινόταν με άγγιγμα χειλιών και όχι κατευθείαν τη γλώσσα στον ουρανίσκο.
-Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά αέρια.
-Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα.
-Διαβάζε το περιοδικό Το Ρόδι, Super Κατερίνα, Σαΐνια, Αλμανάκο, Μίκυ Μάους, Μανίνα και Αφισόραμα.
-Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)…-
Βάζαμε κολόνια Μυρτώ.-Λουζόμασταν με Johnson’s (όχι πια δάκρυα) και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή.
-Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό. Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ, όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι, Cluedo, η Χαμένη Ατλαντίδα, Κερδίστε Χάνοντας.
-Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κάθε πρωί οι μανάδες μας μας έβαζαν ξύδι για να μην ξανακολλήσουμε. Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο.
-Τρώγαμε μπισκότα Rondo και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο.
Tραγουδούσαμε το Μ’ αρεσει να μη λέω πολλά και το Λιωμένο Παγωτό (που κολλούσε πάντα στο χέρι).
-Το σεξ ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά.
-Κάθε βράδυ λέγαμε «Καληνύχτα» ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν
.-Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την προηγούμενη Κυριακή.
-Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια.
-Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό.
-Όταν βλέπαμε προφυλακτικά κοκκινίζαμε.-Θεωρούσαμε πορνό τη «Γαλάζια Λίμνη».
-Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα.-Λέγαμε σε αυτόν/αυτήν που μας άρεσε “Θέλεις να τα φτιάξουμε;”
-Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε.
-Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς για να προλάβουμε τα παιδικά που είχε σε όλα τα κανάλια.
-Ζωγραφίζαμε πάνω σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα VISTA.
-Φτιάχναμε παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες.
-Την πίτσα που την τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 90....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου