Το Διθέσιο
(Μουσική Ν. Αντύπας, στίχοι Λ. Νικολακοπούλου, τραγούδι Άλκηστις Πρωτοψάλτη, από τον δίσκο Σαν ηφαίστειο που ξυπνά)
Ακριβό μου διθέσιο, καλό μου αμάξι που περνάς απ’ τ’ απαίσιο ξυστά
Κινητήρα και πλαίσιο στα ‘χω πειράξει για να τη βγεις πιο μπροστά
Τη στιγμή που σ’ αγόραζα για να τριπάρω, το κενό μου εξαγόραζα δειλά
Την καρδούλα που χώριζα ίσως να πάρω σ’ άλλη ζωή, πιο καλά
Μην με πας απ’ το σπίτι, τ’ ακούς, στο Θεό να με πας
Μυρωδιά καταλύτη, εσύ μοναχά μ’ αγαπάς
Α ρε χρόνε αλήτη π’ ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς
Μη με φέρνετε σπίτι – τ’ ακούς, κάπου αλλού να με πας
Στον λευκό σου αερόσακο θα ξαγρυπνήσω μ’ αφημένο το πρόσωπο σκοπιά
Σ’ ένα πάρκινγκ απρόσωπο θ’ αποφασίσω ποιον εαυτό θα ‘χω πια.
Θα γυαλίζουν οι ζάντες σου με το φεγγάρι δοκιμή στις αβάντες σου μικρό
Το μηδέν στο διακόσια μας ποιος θα το πάρει μ’ όλη τη γη στο φτερό;
Μην με πας απ’ το σπίτι…
Θα ξαγρυπνήσει στο λευκό αερόσακο. Θέλει να τρέχει με διακόσια. Κινητήρα και πλαίσιο ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙΡΑΞΕΙ (!!!!!!!!). Είναι πολλοί οι στίχοι που προσπαθούν να βεβαιώσουν την υπόθεση πως αναφέρεται σε αυτοκτονία με αμάξι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου